Dünya üzerinde bu kadar çok kullanılmasına ve hayatın kilit kavramlarından biri haline gelmesine rağmen, gündelik olarak hakkında en az şey bilinen fenomenlerin başında elektrik akımı gelir muhtemelen. Elektrik dendiğinde ilk bakışta cansız maddelere bir nevi canlılık veren bir enerji akışı gibi görünmesi doğal. Aslında elektrik çok temel prensiplere dayanıyor. Elektrik kelimesinin etimolojisinden başlayalım. Elektrik kelimesinin kökeni Kehribar (amber) anlamına gelen Latince electrum ve Yunanca ἤλεκτρον (ēlektron) kelimelerine dayanıyor. Bu iki kelimenin kökeni ise “ışık saçan güneş” anlamına gelen ἠλέκτωρ (ēlektōr) kelimesinden geliyor.

Bilinen evrende bir varlık aynı anda iki yerde birden bulunamaz, bir yerden bir yere ışınlanamaz veya kolaylıkla enerjiye veya maddeye dönüşme yeteneğine sahip değildir. Kuantum mekaniği keşfedilene dek bilinen gerçek buydu. Kuantum teorileriyle ilgili çalışma yapan bilimadamlarının “kuantum mekaniğini anlamamak” ile ilgili bolca özdeyişi vardır. Bunun nedeni insanın içinde yaşadığı boyutlarda varlığını kesinlikle kabul ettiği yasaların kuantum evreninde bambaşka hallere bürünmesi. Yaklaşık 300 yıl önce Isaac Newton temel hareket ve çekim yasalarıyla ilgili teorilerini oluşturdu.

Sıcaklığı ölçmek için insanlık birçok standart geliştirmişse de bilimde kullanılan yegane birim Kelvin’dir. Kelvin birimi mutlak sıfır denen evrensel değer baz alınarak oluşturulmuştur. Mutlak sıfır olarak anılan değer 0 Kelvin ve aynı zamanda -273 santigrat dereceye denk düşer. Okullarda “Doğada bulunabilecek en düşük sıcaklık” diye anılsa da mutlak sıfır doğada bulunamaz, bu fizik kurallarının geçerli olduğu evrende bulunması mümkün değildir. Bu değer tamamen hesaplanarak bulunmuştur. Bunun nedenine gelecek olursak; her maddenin sıcaklığı düştükçe hacminde azalma meydana gelir.