Dünyanın bugünkü ekosistemine dahil olan tüm canlılık birbirini dengeleyecek bir şekilde hayat buluyor, insan dışında. Bunun nedeni ise dünya üzerindeki karbon temelli canlılığın diğer canlıları tüketerek bir döngü içinde yer alması ve sürekli olarak bir denge durumuna girilmesi. Güneş’in bir kızıl dev olmaya başlayacağı tarihlerde yüksek sıcaklıktan dolayı dünya üzerinde var olabilen tek canlı tuzcul bakteriler olacak olsa da, dünyanın şimdiki ekosisteminde durum bu şekilde. Virüs ve viroid gibi varlıklar canlı sınıfına tam olarak girmediğinden dolayı onlar için bu geçerli değil, onları gıda olarak kullanan canlılar olmadığı için kontrolsüzce artma potansiyeline sahipler.

Evrim çoğunluk tarafından yanlış bilinir, fakat bu durum herkesin evrim hakkında bir fikri olmasını engellemez. Yeterince araştırmadan, yalnızca bir tanım duyarak yapılan yorumları sıklıkla çevrenizde görüyorsunuzdur. Bu yazıda temel amaç evrimin temel mekanizmalarına kısa bir giriş yaparak konunun daha iyi anlaşılması olacak. Her şeyden önce evrim ilk canlının nasıl ortaya çıktığını açıklamaz. Bunun için farklı hipotezler vardır ve ikisi farklı alanlardır. Evrimin tesadüfle de alakası yoktur. Evrim kısaca canlıları doğanın istediği şekilde biçimlendiren mekanizmadır.

İnsanların her gün faydalandığı; doğal olarak yetiştirilsin, yetiştirilmesin her türlü bitki ve hayvanın nasıl bu kadar insanlara uygun amaçlara hizmet ettiği cevabı bilinen iyi bir sorudur. Karpuz, muz, elma gibi meyveler insan damak tadına uygun gıdalarken kedi ve köpek gibi hayvanlar da insanlarla iç içe yaşayabilen ve gayet iyi anlaşan canlılardır. Elbette bütün bu canlılar en başından beri bu şekilde var olmadılar. Tüm bunlar insanlığın yüzlerce veya binlerce yıllık, yapay seçilim adlı doğayı kendine uygun şekillendirme sürecinin bir sonucu.